Varanasi

Delhi’den sonra trenle Varanasi’ye geçmek üzere yola çıktık. Ulaşım için gece trenini tercih ettik ve akşam 18:45’de bindiğimiz trenden saat 09:00’da Varanasi’de indik . Kendimizi önce taksilere sonra otelimize attık. Neyse ki otelimiz gayet güzel; “Ganges View Hotel”. Otel Varanasi’nin 5 büyük Ghat’ından bir olan “Assi Ghat”da bulunuyor. Terası, odaları, dekorasyonu, kahvaltısı ile hepimizin beğenisini kazanan otelimizi sizlere de tavsiye ederiz. Şehre varışınızda sizi otelinizden birisi karşılarsa çok iyi olur çünkü Varanasi’de özellikle küçük otelleri bulmak pek kolay değil.

Hinduların “Pancha Tirthi” adı verilen 5 Ghat’da banyo yapma ritülei bu ghatda başlar. Ritülein tamamlanması için; Dassaswamedh Ghat, Adi Keswaha Ghat, Manikarnika Ghat ve Pancganga Ghat’ da banyo yapılması gerekir. Söz açılmışken neredeyse Varanasi’nin herşeyi demek olan Ghat’lardan bahsetmeliyiz. Ghat esasen “Merdiven” demek. Ganj değişik zamanlarda değişik yüksekliklerde olduğu için bu basamaklar Ganj’a girişi kolaylaştırmak için yapılmış. Bunlardan Varanasi’de yanyana 100’e yakın var.En önemlisi “Brahma’nın 10 at kurban ettiği yer” anlamına gelen “Dassaswamedh Ghat“. Burası aynı zamanda “Aarti Töreni”nin yapıldığı Ghat.

Manikarnika ve Harishchandra Ghat’ları ise sadece ölü yakılması için ve “Burning Ghat” olarak adlandırılıyor. Bu Ghat’larda ölü yakılması işlemine 24 saat ara verilmeden devam ediliyor. Varanasi’de yakılarak küllerinin Ganj’a dökülmesi her Hindu’nun en büyük isteği olduğu için bazı Hintliler ölüme yakın buraya gelip yaşamaya başlarlar ya da öldükten sonra bedeni yakılmak üzere buraya getirilir. Biz daha önce Nepal’de bu töreni izlediğimiz için bizi şok etmedi ama ilk defa izleyenleri sarsabilir. Bir bedenin yakılması için 300 kg odun gerekiyor ve bu işlem yaklaşık 3 saat sürüyor. Önce beden örtülerle sarıldıktan sonra son bir defa Ganj’a batırılıyor. Et kokusu olmaması (ya da az olması) için üzerine baharatlar ve sandal ağacı tozu dökülüyor.

Tercih edilen tümünün sandal ağacı odunlarından olması ama sandal ağacı pahalı olduğu için bu her zaman mümkün olmuyor. Yakma işleminin başlatılması görevi varsa ailenin büyük oğlunun. Bu kişi saçlarını kazıtıyor ve beyaz giyiyor. Yine bu kişi ilk ateşi ağızdan vererek yakma işlemini başlatıyor. Tören sırasında anlatırken bile insana zor geliyor ama kopan bacak, baş gibi kısımlar alevin daha fazla olduğu kısımlara tekrar atılıyor. Yaklaşık 3 saat süren bu yakma töreninden sonra kalan küller Ganj’a süpürülüyor.  Her zaman ceset tamamıyla yanmıyor ve kalan parçalar Ganj’a bırakılıyor. Yakma Töreni esnasında fotoğraf çekilmesi pek istenmiyor ama uzaktan çekmek mümkün. Bu arada yakından da çekenler vardı tabii ki.

“Tanrı Sita” “Garuda” kuşunun üzerinde Sri Lanka’dan Himalaya’lara kadar uçarken elindeki Lotus çiçeklerinden bazılarını Hindistan üzerinde düşürür. İlk düşürdüğü yer “Varanasi” olur. Bu nedenle Hindistan’ın en kutsal şehri Varanasi. Daha sonra Lotus çiçeklerini diğer kutsal şehirlere düşürür ve buralarda o sayede kutsal şehir sayılır. Gezdiğimiz şehirler arasında Ganj’ın en pis olduğu şehir Varanasi idi. Şaka ile karışık şöyle bir bağlantı gördük; Ganj bir şehirde ne kadar kirliyse o şehir o kadar kutsal 🙂

Varanasi’nin Ganj kenarı çok farklı bir atmosfere sahip. Ganj’ın bir kenarında Varanasi ve Ghat’lar sıralanırken karşı kıyı uğursuz sayıldığı için bir klübe bile bulunmuyor. Bu da Varanasi’ye çok farklı bir hava katıyor. Gezi grubumuzda bazı kişiler Varanasi’yi pek sevmedi, bazıları da benim gibi hastası oldu. Ganj’ın kenarında birileri devamlı yıkanıyor, çamaşır yıkıyor ya da diş fırçalıyor.

Bu ülkenin çok farklı bir temizlik anlayışı var ve bunu bizim bakış açımızla anlamak çok zor. Bir yandan tüm ülke anlatamayacağımız bir boyutta pislik içersinde iken bir yandan da tüm insanlar bir temizlik harekatı içerisinde. Biz bu kadar çamaşır yıkayan, bu kadar diş fırçalayan bir toplum görmedik. “Anlatılmaz ancak yaşanır” olarak tarif edeceğimiz trenlerde bile sabah kalkar kalkmaz ilk işleri diş fırçalamak.

Varanasi hakkında çok gezi yazısı okumuştuk buraya gelmeden önce ama yine de Varanasi bizi çok şaşırttı. Buradaki pislik ve kaos yaşanmadan tam olarak anlaşılamaz bizce. İnek ve keçi sürülerinin adeta tüm yolu kaplamış dışkıları arasında ilerlemeye çalışırken köpekler ve inekler yolunuzu kesiyor, satıcılar ve dilenciler sizden para istiyor, siz o sırada video ve fotoğraf çekmeye çalışıyorsunuz, birisi yakılarak yanınızda Ganj’a bırakılırken hemen onun 3-4 m yakınında bir Hintli aynı suyu içiyor ya da dişini fırçalıyor,

Varanasi’yi eşsiz kılan bir nokta da “Aarti Töreni”. Halk bu törenle ve yoğun bir katılımla her gün Ganj’ın kendilerine sundukları için teşekkür ediyor. Her gün gün batımından hemen önce “Dasaswamedh Gath”da Ganj’ı kutsama töreni yapılıyor. Bu büyük ve görkemli bir tören kesinlikle çok etkileyici. Yaklaşık 1,5 saat süren tören izlemeye değer.

Ghat’da kurulu olan 7 platformda Ashram’da dini eğitim alan gençler törenleri gerçekleştiriyorlar. Bu tören özel kıyafetler, meşaleler, ilahiler ve müziklerle oldukça iyi hazırlanmış profesyonelce bir tören. Hatta Varanasi standartları için şaşırtıcı derecede düzenli ve başarılı diyebiliriz. Tüm Dünyada her ülkenin kutsal saydığı buna benzer dini törenler olabiliyor ancak Aaarti’yi inanılmaz ve eşsiz kılan bu törenin 365 gün aralıksız tekrar edilmesi ve her gece aynı ilgiyi görebilmesi.

Bu her gece tekrarlanan törene ilave olarak her sabah da Ganj kutsanıyor. Saat 05:00’de eğer oteliniz Ganj’a yakınsa bu seslerle uyanırsınız. Eğer uykunuza yenik düşmez kalkıp izlerseniz Varanasi’nin en sakin ve en mistik anlarına da şahit olursunuz.

Törenden sonra “diya” adı verilen muz yaprağı içindeki çiçekler ile süslü mumlar Ganj’a dilek dilenerek bırakılıyor. Benim dileğim tuttu, çalışıyor yani 🙂

Yine size bir önerimiz mutlaka bir tekne kiralayarak Varanasi’nin Assi Ghat’ından son Ghat’ına kadar bir gezi yapmanız. Bu sabahın ilk ışıklarında ayrı, gün batımında ayrı, gece ise ayrı güzel. Eğer vaktiniz varsa ayrı zamanlarda bu deneyimi yaşamalısınız. Bu gezi için kişi başı 150 Rs ödemeniz yeterlidir. Garip bir şekilde bir kişi binerseniz tekne 150 Rs ister teknenin tümü sizin olur, 10 kişi ile aynı tekneye aynı gezi için 1500 Rs isterler.

Ghat’lar dışında Varanasi’de yapacağınız diğer bir şey de çarşısında dolaşmak olmalı. Burası tam bir kaos ortamı; yemekciler, satıcılar, dilenciler, Sadular ne arasanız burada ve birbiri içerisinde. Eğer vaktiniz olursa çarşı içerisindeki “Altın Tapınak”a gitmelisiniz. Burası sıkı bir koruma altında. Tapınağa yaklaştığınızı etraftaki askerlerin varlığından anlayabilirsiniz. Ancak buraya çanta vs. sokmak yasak ve giriş çıkış ayrı yerlerden yapılıyor. Özetle burayı gezecekseniz o gün yanınızda hiç birşey olmamalı. Bunun dışında turistlerin 2 nolu kapıdan girdiğini belirtelim. Bu 2 nolu kapıyı bulmak da epey güç.

Varanasi’de görülecek diğer bir yer şehrin 10 km dışındaki “Sarnath Budist Tapınağı”. Şu ana kadar anlattıklarımız Hindu inancı ile bağlantılıydı ama burası bir Budist Tapınağı. Budistler için önemli bir dini merkez burası.

Buranın hemen yakınında “Sridigamber Jain Tapınağı” da bulunuyor. Buradaki Jain Tarikatına (ya da dinine) mensup kişi size içeride bu din ile ilgili geniş bilgi veriyor. Bu tapınak Jain dininin kutsal saydığı 11. kişi olan Shreyanshnath’ın doğum yeri olarak kabul ediliyor.

Şehir içerisinde yemek yemek için çok az iyi alternatif var. Eğer oteliniz iyi bir otel ise otelinizde yemeniz iyi olabilir. Bir de Ganj manzaralı “Lotus Cafe” adında bir kafe var orada hem güzel bir manzara izler hem de güzel lezzetli yemekler yiyebilirsiniz. Patlıcan musakka, momo, zencefilli limonata denedik gayet iyiydi.

Ulaşım konusunda da alternatifiniz; bisiklet ve motorlu rikşalar. Birçok yere bunlarla 50Rs karşılığında ulaşabilirsiniz. İngilizce bilen birisinin aracına binmenizi öneririz aksi halde alakasız yerlere götürebilir sizi.

Varanasi’ye ulaşmak için tren ve uçak alternatifleri mevcut. Rotanıza ve zamanınıza göre seçim yapabilirsiniz. Hindistan’da özel havayolları da olduğu için seçenek oldukça fazla bu konuda. Biz Varanasi’ye altta detaylı anlattığımız tren yolculuğu ile gittik.

Grubumuzun bazı üyeleri için First Class 1AC bazıları için First Class 2AC bilet alabildik. Trene ilk bindiğimizde ekip ufak bir şok yaşadı ama sonra herkes yavaş yavaş alıştı. Şartlar ne çok kötü ne de iyi. 1AC’de 4’lü ve 6’lı iki ayrı tip kompartman var. 4’lülerde 4, 2’li lerde 2 kişi altlı üstlü yatıyor. Yastık, yastık kılıfı, çarşaf ve nevresim yatağınız üzerinde sizi bekliyor oluyor ve fena değiller. 1AC olan sınıfta bu 4’lü ya da 2’li kompartımanın kapısı dünyadaki birçok örneği gibi kapanıyor ve size ait oluyor. 2AC’de ise yine 4’lü yatak bölümleri var ama sadece perde ile kapanıyor kapı yok. Bunu yanında koridorda bu 4’lü gruba dik olarak altlı üstlü 2 yatak daha bulunuyor ve bunlarda perde ile kapanıyor. 3AC’nin 2AC’den farkı ise 2AC’de 4’lü olan yatak grubu 3AC’de 6’lı yani üst üste 3 yatak bulunuyor. Trenin yüksekliği değişmediğine göre size ayrılan alan burada iyice azalıyor. Bu nedenle ilk olarak almanız gereken bilet 1AC ama maalesef her trende bu sınıf bulunmuyor. Hatta bazen 2AC dahi bulunamayabiliyor. Bizim 4 tren seyahatimizde her sınıfta yolculuk yapmak durumunda kaldık.

Varanasi için yaz ayları Nisan-Haziran arası ve bu sırada sıcaklık 32-46 derece aralığında değiştiği ve çok nemli olduğu için bu aylardan kaçınmalısınız.

Temmuz-Eylül arası ise Muson yağmurları ile geçiyor ve yine gezi için uygun aylar değil.

Kasım-Mart arası ise kış ayları ve gezi için en uygun aylar bu aralık diyebiliriz. 5-15 derece aralığı rahat bir gezi sağlar.

Biz “Ganges View Hotel”de konakladık. Varanasi’nin 5 büyük Ghat’ından bir olan “Assi Ghat”da bulunuyordu. Terası, odaları, dekorasyonu, kahvaltısı ile hepimizin beğenisini kazanan otelimizi sizlere de tavsiye ederiz.

Tüm Hindistan’da tabii ki Varanasi’de özellikle otelinizin iyi bir butik otel olmasını tavsiye ederiz. Gün boyu öyle bir pisliğin içerisinde dolaşacaksınız ki ertesi gün bu savaşa devam etmenizi sağlayacak olan şey otelinizde geçireceğiniz temiz ve kaliteli saatler olacak. Aksi halde günler geçtikçe Hindistan sizi yormaya ve sıkmaya başlayabilir. 4-5 günden sonra ülkesine dönen turist çoktur Hindistan’da.

Diğer Hindistan yazılarımızı da okuyun.