Haridwar

Haridwar’a gece Amritsar‘dan kalkan trenimiz ile sabah saatlerinde ulaştık. Yataklı 3AC sınıfındaki trenimiz tam bir şamataydı. Tren istasyonuna varınca istasyonun emanet bürosu kapalı olduğu için istasyonun karşısındaki özel !! emanet bürolarına 1 bavul için 100 Rs ödeyerek bıraktık ve şehri gezmeye başladık. Bugün akşam araçla Rishikesh‘e geçmeden önce tekrar buraya gelip emanetten bavullarımız almamız gerekiyor çünkü Haridwar’da konaklama yapmayacağız.

Haridwar Ganj kenarında önemli kentlerden birisi çünkü Hintliler buraya Ganj’da yıkanarak Hacı olmaya geliyorlar. Özellikle şehrin bir bölgesinde; Har ki Pauri Köprüsü‘nün altında inanılmaz bir kalabalık şekilde Ganj’a batıp çıkıyorlar. Batıp çıkıyorlar diyoruz çünkü tam anlamı ile yaptıkları işlem bu. Bu bir yüzme ya da yıkanma değil. Birkaç defa hızlı bir şekilde suya tüm vücut girip çıkıyorlar. Bazıları yüzme bilmediği için karaya zincir ya da halatla bağlılar.

Har ki Pauri Köprüsü

Haridwar oldukça kuzeyde olduğu için çok sıcak yaz ayları dışında Ganj’da bu işi yapmak çok kolay değil çünkü Ganj çok soğuk oluyor. Ancak bu bazılarının umrunda değil bazıları da titreye titreye bu ritüele devam ediyorlar. Bu köprünün tam karşısında yüzünü Nepal’e çevirmiş olan Tanrı Shiva’nın çok büyük bir heykeli var. Haridwar’ın bu kısmı özellikle fotoğrafla ilgilenenler için inanılmaz bir yer.

Yıkanma işlemi bittikten sonra Diya adı verilen yapraktan yapılmış ve içerisinde çiçek olan çanakları dilek dileyerek Ganj’a bırakıyorlar. Hac vazifesinin diğer bir basamağı da yardım yapmak. Bu nedenle fakirlere yardım ediyorlar ve yemek dağıtıyorlar. Yardım ediyorlar diyoruz ama herkes fakir görünüyor; kimin kime yardım edeceği çok kestirilemiyor. Bu yardımlar nedeniyle Haridwar’da çok dilenci var.

Buradan sonra Haridwar’ın ara sokaklarında kaybolurcasına dolaştık ve Haridwar’ı keşfetmeye çalıştık. Daha sonraki aktivasyonumuz ise teleferik ile tepede yer alan Mansa Devi Tapınağı‘na çıkmak oldu. 100 Rs olan biletlerimizi aldık ve sıraya girdik. Sıra bize geldiğinde karşımızdaki manzara tam anlamı ile şaka gibiydi. İnanılmaz ilkel bir teleferik var karşımızda. Herkes binsek mi? buradan gitsek mi? diye birbirine baktı ve Karma’mıza güvenerek binmeye karar verdik. Sağ sağlim indiğimiz yerdeki tapınak da oradan gördüğümüz manzarada hiç önemli değil. Bize tavsiye edildiği için biz gittik ama siz de giderseniz en azından bir numara olmadığını bilin hatta vaktiniz yoksa gitmeyin.

Tüm kutsal şehirlerde olduğu gibi burada da akşam Aaarti Töreni yapılıyor ama biz bunu beklemedik. Konaklamamız buraya 1 saat uzaklıktaki Rishikesh’de olduğu için Rishikesh’e gitmek üzere önce emanete gidip bavulları alıyor sonra da Rishikesh‘e geçiyoruz.

Diğer Hindistan yazılarımız da okuyun.